De jury – Bertram Mourits (voorzitter), Tirza de Fockert, Renée van Marissing en Eva Peek – maakte een keuze uit 164 ingezonden essaybundels uit 2023 en 2024. Naast winnaar Wytske Versteeg waren genomineerd: Graafdier van Nikki Dekker (De Bezige Bij, 2024), Rooksignalen van Marian Donner (Das Mag, 2024), Bedenktijd van Meredith Greer (De Bezige Bij, 2023) en Een echte ouder van Eke Krijnen (Atlas Contact, 2024).

'Waarheid is een onderwerp dat al snel doodgeslagen kan worden door abstracte, filosofische overwegingen. Immers, de enige waarheid is dat de waarheid niet bestaat, en misschien is zelfs dat niet waar. Wytske Versteeg benadert het onderwerp diepgravender, niet voor niets is de basis van dit boek een proefschrift. Dat het onderwerp een meer dan alleen wetenschappelijke benadering en dus een publieksboek verdient, maakt Versteeg overtuigend waar. Ze daagt de lezer uit om zelf op zoek te gaan naar wat die voor waar houdt, en wat dat betekent voor zijn, haar of hun houding: de waarheid is niet altijd dat wat het meest geloofwaardig is. Het is lastig dit boek samen te vatten zonder in dit soort brede, omvattende termen te vervallen, het lukt Versteeg wel die te vermijden. Haar waarheidsbegrip is tastbaar, aanraakbaar, niet voor de hang liggend, en zeer overtuigend. Zo’n boek waarvan je zou willen dat invloedrijke politici het lazen, maar die zijn meestal op zoek naar de rechtvaardiging van hun eigen waarheid, en niet naar de nuance die Versteeg in dit boek over het voetlicht brengt.'

Eerdere winnaars van de Jan Hanlo Essayprijs Groot zijn o.a. Sinan Çankaya, Carolina Trujillo, Sana Valiulina, Jan Postma, Joke Hermsen, Rudy Kousbroek, David Van Reybrouck, Tijs Goldschmidt en Marja Pruis.

Uit 66 geanonimiseerd gelezen inzendingen voor de Essayprijs Klein 2025 koos de jury het essay 'Het jaar waarin ik beroemd wilde worden' van Hannah Boekestijn als winnaar. Naast haar essay waren genomineerd: Sixtine Bérard met 'Naar wolken staren en van daaruit de wereld veranderen' en Julia de Dreu met 'Vader en dochter'.

‘In ‘Het jaar waarin ik beroemd wilde worden’, beschrijft Hannah Boekestijn een bijzonder optreden: Dewi van Idols kwam optreden, zo was te lezen op het advertentiebord in de plaatselijke supermarkt. En ook wie niet weet wie Dewi van Idols is, krijgt mededogen, zowel met de jonge ster, als met de kinderen die dankzij de verheffing van het ‘heel gewone meisje’ uit Leeuwarden het gevoel krijgen dat roem dichtbij is. Dat klinkt sprookjesachtig, totdat Hannah haar vader op tv ziet. En haar vader neemt daar geen blad voor de mond. Zo kun je óók beroemd worden, dus. Boekestijn vertelt het met humor, zo lichtvoetig dat je als lezer pas aan het eind van het verhaal in de gaten krijgt hoe funest de zucht naar roem kan uitpakken. ‘Kom, we gaan spelen zonder publiek’, zegt Hannah tegen haar zusje, en dat is een bevrijding.'

Het essay van Hannah Boekestijn is gepubliceerd in De Groene Amsterdammer.

Juryrapport Jan Hanlo Essayprijs Groot 2025 PDF

Juryrapport Jan Hanlo Essayprijs Klein 2025 PDF

Alle foto's prijsuitreiking: Nina Schollaardt. Klik op de fotoreeks boven aan dit bericht om de foto's uit te vergroten.