‘Ik ben de beste!’

Voor de Jan Hanlo Essayprijs ben ik aan de slag gegaan met het gegeven ‘de winnaar zijn’. Als je de winnaar bent, dan ben je de beste. Het tegenstrijdige gevoel dat ontstaat wanneer je wint, vind ik interessant. Mensen zijn slecht in opscheppen over zichzelf wanneer ze een prijs winnen. Meteen wordt het geluk doorgegeven aan alle vriendelijke gezichten die hebben meegeholpen aan de overwinning. Nog niet te spreken over de verliezers die je het leven zuur zullen maken.

Kinderen daarentegen zijn erg goed in opscheppen. Schaamteloos roepen dat je de grootste en de beste bent is voor hen niet vreemd. En dat is precies wat je met deze trofee moet doen: schaamteloos opscheppen.

Het ontwerp van de trofee is ontstaan na een bezoek aan het Literatuurmuseum in Den Haag. Als kunstenaar werk ik graag met ouderwetse foto’s. Ik heb de jeugdfoto’s van Jan Hanlo bekeken en vond een foto van hem toen hij zo’n 5 jaar oud was, staand op een stoel. Dit gaf de doorslag voor het ontwerp. Ik ben op zoek gegaan naar dezelfde stoel als die van Hanlo. Met de vorm van een traditionele trofee in mijn hoofd wilde ik het ontwerp simpel houden. Het belangrijkste van deze trofee is dat je als winnaar op de stoel klimt en iedereen laat zien dat je de beste bent. Na dit momentje van faam, stap je van je sokkel en is alles weer normaal.

Madelief Geus