Adriaan Morriën, Gesprek met Jan Hanlo in mei 1954, Cryptogram. (UItgeverijj G.A. van Oorschot, Amsterdam 1968)

Adriaan Morriën: "Het lot van de stad gaat je blijkbaar erg aan het hart?"

Jan Hanlo: "Ik heb altijd van Amsterdam gehouden, hoewel er veel dingen zijn die mij ergeren. Mooi vind ik bijvoorbeeld de tong-r, speciaal wanneer die door kinderen wordt uitgesproken. Dit geldt in feite natuurlijk niet alleen voor Amsterdam. Lelijk vind ik bijvoorbeeld de vertaling van filmtitels. Smakeloos en fantasieloos is het amusementsleven er, uitgezonderd misschien een paar cabaretprogramma's. Amsterdam is een mooie stad, maar de mensen hebben geen fantasie. Die zit misschien te diep verdrongen onder de handel en wijntje en trijntje, en een bepaald soort gein. Een echteJordaner heeft me eens gezegd dat de Amsterdammer eigenlijk teveel hield van ‘wijntje en trijntje’. Onder wijntje natuurlijk te verstaan de goede Hollandse klare. Mijn papa had daarop een heel nuchtere kijk. ‘Amsterdammers zijn eigenlijk geen stadsmensen,’ zei hij wel eens, ‘ze zijn een vermenging van boeren en vissers. Ze zijn wel vrolijk en ze hebben knappe meisjes en alles is altijd keurig gekleed.’ Ja vrolijk, maar het publiek is te goedklaps, zeg ik hier wat hypochondrisch achter. Dikwijls wordt elke intensere echtere prestatie al van het begin af onder golven van hartelijkheid afgesneden. De kunstenaar krijgt gewoon geen kans, hij wordt verklapt. Ik herinner mij een optreden van Armstrong waarbij het helemaal walgelijk was. Of men nu een publiek neemt bij een dansvoorstelling, in het Concertgebouw of bij een filmvoorstelling in het Stedelijk Museum, ik benijd hun constante tevredenheid, maar een critische indruk maakt het bepaald niet. Ik zou mij kunnen voorstellen (ik zeg niet dát het zo is, want ik weet het niet), dat ons Hollandse publiek bij de internationale kunstenaars een ‘gemakkelijke’, om maar niet te zeggen ‘dumme’ naam heeft. Och, maar elders zal het waarschijnlijk niet zoveel anders zijn en ik woon toch maar het liefst in Amsterdam. Groot gelijk dat men niet critisch is. Men schiet er niets mee op en gelukkig maakt het niet."